شیشه در ایران
شیشه در ایران
در این مقاله از گلس مدا می خواهیم شما را با تاریخچه ورود شیشه به ایران آشنا کنیم.
قدیمیترین شیشه در ایران متعلق به هزاره دوم قبل از میلاد حضرت مسیح است.
طرح هایی از هزاره دوم تا مقارن میلاد مسیح شامل عطردان ها و النگو ها و تندیس ها و کاسه ها و تنگ ها پدید آمده است.
در حفاری های شهر چغازنبیل مربوط به دوره قبل از تاریخ، بطری هایی شیشهای یافت شدند، که نشان از وفور شیشه در شهر ایلام را دارند.
هنرمندان دوره ساسانی در تراش دادن شیشه ها مهارت بسیار زیادی داشتند.
شیشه در ایران
شیشه های ساسانی در کشور چین ارج خیلی زیادی داشتند و به خصوص شیشه ها لاجوردی را گران می شمردند.
جام های پایه دار با نقش حلقه های برجسته از سلسله اشکانیان و ساسانیان به جای مانده است.
در زمان پادشاهی تیمور رواج شیشه گری بسیار قابل توجه شد.
شیشهگران کشورهای مصر و سوریه به ایران رفتند و شیشهگران کشور ایران به کشور مصر و سوریه رفتند.
در آن زمان شهرهای سمرقند و شیراز از مراکز عمده تولید شیشه در ایران بودند.
از آن زمان به بعد هنر شیشه رو به انقراض رفت و تا زمان شاهعباس که با ساختن چراغ های مساجد این هنر روی کار آمد.
شاه عباس، شیشهگران ونیزی را برای احیای این صنعت به کشور آورد.
در نتیجه هنر شیشهگری در دوره صفویه دوباره رونق پیدا کرد.
گاهی شیشه را با دمیدن به درون قالب ها تولید می کردند و گاهی نیز شیشه را می تراشیدند تا به صورت جواهر در بیاید و یا نقوشی روی آن حک می کردند.
گاهی هم شیشه را با نقش های درخشان و مینایی و طلایی حکاکی می کردند.
در این دوره کارگاه های شیشهسازی در شهرهای گوناگون کشورمان از جمله اصفهان و شیراز و کاشان دایر شد.
در فاصلهی میان سلطنت صفویان و قاجاریان، هنر و صنعت شیشه گری در ایران از لحاظ سیر تکاملی پیشرفت چشمگیری نداشته و تا پایان سلسله قاجار و بعد از آن به تدریج ضعیفتر شده اند.
با ورود شیشه به بازار ایران با قیمت کم، کم کم این صنعت پیشرفت کرد.
شیوه های ساخت شیشه:
- سرد کردن شیشه از حالت بخار (PVD)
- رسوب کردن شیمیایی فاز بخار (CVD)
- آبکافت شعله ای
برای بازدید و مشاوره ی رایگان پروژه های آینه کاری و خدمات شیشه با شماره